NYLON AFFAIR στο Θέατρο Κλειώ στη Θεσσαλονίκη

Στις 10 Ιουνίου, 9.30 το βράδυ, στο θέατρο Κλειώ του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών, Εγνατίας 122, Θεσσαλονίκη, θα παρουσιαστεί στα πλαίσια της φοιτητικής εβδομάδας η παράσταση NYLON AFFAIR η οποία βασίζεται σε μια σκηνογραφική ιδέα της Δανάης Ηλιοπούλου κάτω από την εποπτεία του καθηγητή Α. Βέττα. Ερμηνεύουν οι: Στέλλα Βογιατζάκη και Θέμης Θεοχάρογλου.

Η βραδιά συνοδεύεται από παράλληλες εκδηλώσεις των φοιτητών του τμήματος στο φουαγιέ του θεάτρου: προβολές video art της Ζαμπίας Πατεράκη και του Χάρη Παπαδόπουλου καθώς και έκθεση ενδυματολογικών κατασκευών. Επιμέλεια έκθεσης: Χρύσα Μάντακα, λέκτορα της Ενδυματολογίας.

Η Δανάη Ηλιοπούλου αποφοίτησε φέτος από το Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. και η δουλειά αυτή είναι  αποτέλεσμα της διπλωματικής εργασίας της. Ως βασικό υλικό για την κατασκευή των σκηνικών της παράστασης χρησιμοποιεί το νάιλον, ένα «ευτελές υλικό» που χάνοντας την αρχική του ταυτότητα δημιουργεί ένα ισχυρό σύνολο που τελικά επιβάλλεται δίνοντας ονειρική διάσταση στο χώρο. Ευέλικτος ο χειρισμός των σκηνογραφικών εφευρημάτων. Ο ήχος, η μουσική, ο φωτισμός, η κίνηση, η ανθρώπινη παρουσία πλαισιώνουν το σκηνικό που ισορροπεί ανάμεσα στο θεατρικό σκηνικό και την εικαστική εγκατάσταση. Παρ’όλο που η παράσταση δε βασίζεται σε συγκεκριμένο κείμενο, καταφέρνει να διατηρήσει το ενδιαφέρον του θεατή. Διαπνέεται από ευαισθησία, τρυφερότητα και αισιοδοξία και διακρίνεται από πρωτοτυπία. Εκτός από τα σκηνικά επιμελήθηκε και τη σκηνοθεσία, το φωτισμό και τη μουσική.

Το 2006 διετέλεσε μέλος της ομάδας που κατασκεύασε αλλά και έστησε το έργο του Νίκου Αλεξίου στη Μπιενάλε της Βενετίας. Το όνομα της επίσης συμπεριλαμβανόταν στην ομάδα κατασκευής των σκηνικών της «Μήδειας» του Παπαϊωάννου και στην παράσταση «La poupee» της Κοκκίνου το χειμώνα στην Αθήνα.

Η ίδια μας είπε: Η αγάπη μου για την αφαίρεση με έκανε να στραφώ σε μια πιο εικαστική σκηνογραφία που να γοητεύει το μάτι του θεατή και να ξυπνά τη φαντασία του. Η ιδέα να δουλέψω μ` ένα υλικό μου φάνηκε συναρπαστική, ένα υλικό που θα βοηθούσε στη δημιουργία χώρων, αντικειμένων και καταστάσεων, απλό, ελαφρύ, εύχρηστο, μαλακό, ευαίσθητο αλλά και συνάμα ανθεκτικό. Ένα υλικό που μεταμορφώνεται και μεταβάλλεται προκειμένου να εξυπηρετήσει τη σκηνική δράση επιτρέποντας τη διαδραστικότητα μεταξύ ηθοποιού και σκηνικού αφήνοντας τον ηθοποιό να παρεμβαίνει, να αλλάζει και να καταστρέφει.

ΘΕΑΤΡΟ ΚΛΕΙΩ, Εγνατία 122, Θεσσαλονίκη.
ΤΕΤΑΡΤΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΩΡΑ 9.30