Ξενάγηση εξπρές στο Παρίσι

ΠΑΡΙΣΙ: Η ιστορία της πόλης ξεκινά από ένα μικρό νησί του Σηκουάνα, το Ιλ ντε λα Σιτέ (νησί του ʼστεως), πυκνοκτισμένο και προστατευμένο από τη φυσική του τάφρο. Από τον 12ο αι. το πανεπιστήμιο των Παρισίων δημιούργησε στην αριστερή όχθη μια από τις σημαντικότερες πνευματικές εστίες της χριστιανοσύνης και η μεσαιωνική του δόξα αποτυπώθηκε για πάντα στο όνομα της περιοχής, που αν και τα γαλλικά επικράτησαν των λατινικών (από τον 17ο αι.) η περίφημη αυτή γειτονιά ακόμα αποκαλείται Καρτέ Λατέν.

Υπήρξε φυλάκιο των Ρωμαίων από το 55 π.Χ. με το όνομα Λουτέτσια και έγινε πρωτεύουσα των πρώτων Γάλλων βασιλέων από το 987 με την ονομασία Parisii. Βασιλείς και αυτοκράτορες άφησαν τη σφραγίδα τους στην πόλη. Το παλιό φρούριο του Φίλιππου Αυγούστου στεγάζει το σημερινό μουσείο του Λούβρου και η γέφυρα Πον Νεφ του Ερρίκου Δ΄ενώνει τη νησίδα Ιλ ντε λα Σιτέ με τις δυο όχθες του Σηκουάνα. Ο Ναπολέων είχε την ιδέα της κατασκευής της Αψίδας του θριάμβου για να γιορτάσει τις νίκες του. Τη μοναρχία αντικατέστησε η λαϊκή κυριαρχία με την αιματηρή Επανάσταση του 1789. Μετά την Επανάσταση άρχισε γενική αναμόρφωση της πόλης.

Από τον 14ο αιώνα ήταν η μεγαλύτερη πόλη της Ευρώπης (κάπου 70.000 ζούσαν μόνιμα και άλλες 20.000 περαστικοί, συνήθως έμποροι και τεχνίτες). Κατά τη διάρκεια της ιστορίας είδε τα ξύλινα και λιθόκτιστα σπίτια της να πυρπολούνται από φανατικούς θρησκευόμενους, να ερημώνονται από πανούκλες και χολέρες και να λεηλατούνται από ορδές μισθοφόρων πάσης φύσεως, ώσπου ένας Roi Soleil, ο Λουδοβίκος ΙΔ’, ο “Βασιλιάς Ήλιος”, έκανε την πρώτη απόπειρα καταγραφής κτισμάτων, δασών, ποταμών και λιμνών του (φυσικά, για να τα φορολογεί καλύτερα) και στόλισε τα λιβάδια και τις λίμνες που τα περιέβαλλαν με λαμπρά ανάκτορα. Ήταν το ξεκίνημα της δημιουργίας του σημερινού Παρισιού.

Η Γαλλική πρωτεύουσα έχει κυκλοφοριακά ήθη φιλικά προς τους πεζούς, είναι σχετικά μικρή και μπορείς να τη γνωρίσεις με τα πόδια. Η πόλη έχει ελλειψοειδές σχήμα, ο Σηκουάνας χωρίζει στα δυο τα είκοσι διαμερίσματα της και στο μετρό ο ένας σταθμός από τον άλλο δεν απέχει πάνω από πεντακόσια μέτρα.

Ακολουθώντας το φυσικό άξονα που είναι το ποτάμι, ξεκινάμε από το νησί Σεν Λουί με τις αρχοντικές κατοικίες του 17ου αι., που κάποτε φιλοξενούσαν συνθέτες, ποιητές και την Καμίλ Κλοντέλ.

Περπατάμε κατά μήκος της νότιας όχθης σε ατμόσφαιρα ρομαντική φορτισμένη με ιστορικές μνήμες. Από τη δυτική άκρη του νησιού το μάτι βλέπει από το Δημαρχείο μέχρι το Λούβρο. Αν ο καιρός είναι καλός στη γέφυρα που ενώνει τα δύο νησιά θα δείτε σαλτιμπάγκους και μουσικούς.

Περνώντας το νησί της Σιτέ θαυμάζουμε την Παναγία των Παρισίων ένα αριστούργημα γοτθικού ρυθμού. Η προσοχή μας πέφτει στις τερατόμορφες υδρορροές, στα γλυπτά πάνω από τα τύμπανα των θυρών και τις μεγάλες αντηρίδες στην πίσω πλευρά. Στο ίδιο νησί βρίσκεται και η Σαιντ Σαπέλ, ένα γοτθικό κομψοτέχνημα με υπέροχα βιτρό, η εκκλησία του βασιλιά Λουδοβίκου Θ΄. Η καλύτερη ώρα για να πάτε είναι το βράδυ για ν ακούσετε εξαίσια ζωντανή μουσική μπαρόκ. Ξεκινήστε όμως πριν δύσει ο ήλιος για ν απολαύσετε στο ναό τα αυθεντικά και παλαιότερα βιτρό του Παρισιού.

Αν σας κούρασε αυτή η περιήγηση βγαίνοντας από το μουσείο ρίξτε μια τελευταία ματιά στην Γυάλινη Πυραμίδα του Πέι. Παρά τις μεγάλες αντιδράσεις που ξεσήκωσε την εποχή κατασκευής της, έχει ενσωματωθεί αρμονικά στον περιβάλλοντα χώρο. Διασχίστε την Τετράγωνη Αυλή (έξοχο δείγμα αρχιτεκτονικής και γλυπτικής μπαρόκ) και ακριβώς στο απέναντι πεζοδρόμιο αράξτε στο Fumoir, ένα καφενείο- εστιατόριο πολύ της μόδας. Παραγγείλετε ένα καλό τσάϊ η ένα ποτήρι κρασί κι απολαύστε το σε καναπέδες τσέστερφιλντ η σε δερμάτινη πολυθρόνα .Βρισκόμαστε στον Κεραμεικό, όπου παλιά οι βασιλιάδες έκτιζαν τα παλάτια τους. Εδώ δεσπόζει το Μουσείο του Λούβρου. Σίγουρα θα πρέπει να δείτε τη Μόνα Λίζα κι άλλα περίφημα έργα της νεότερης ζωγραφικής, από τα αγάλματα οπωσδήποτε τα “ʼλογα του Μαρλί” και φυσικά την Αφροδίτη της Μήλου (οι μισοί επισκέπτες μπαίνουν στο μουσείο γι αυτή), αλλά και τη Νίκη της Σαμοθράκης.

Στη συνέχεια μπορείτε να πάτε στον κήπο του Κεραμεικού που θεωρείται παράδεισος των ερωτευμένων και φτάνει μέχρι την πλατεία Κονκόρτ. Εκεί στην επανάσταση στήθηκε η λαιμητόμος με την οποία εκτελέσθηκαν ο βασιλιάς και η βασίλισσα. Στο κέντρο της βρίσκεται ο περίφημος οβελίσκος του Λούξορ, προσφορά στη Γαλλία το 1829 από τον κυβερνήτη της Αιγύπτου Μοχάμεντ ʼλι. Αμέσως μετά αρχίζει η Λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων που τελειώνει στην Αψίδα του Θριάμβου.

Αν θέλετε να κάνετε ένα διάλειμμα από την ξενάγηση, στη λεωφόρο υπάρχουν πολλά ακριβά καταστήματα και καφενεία που είναι γεμάτα από τουρίστες.

Απέναντι από τον Πύργο του Άϊφελ υπάρχει ένα σχεδόν άγνωστο αλλά πολύ αξιόλογο μουσείο, το Μουσείο Γκιμέ, όπου εκτίθενται έργα ασιατικής τέχνης από την Ινδία και την Ιαπωνία. Πολύ κοντά είναι το δάσος της Βουλόνης κι αν σας το επιτρέπει ο καιρός μπορείτε ν απολαύσετε μια βαρκάδα στην πανέμορφη λίμνη του.

Συντάκτης: Χρήστος Μυστιλιάδης
www.enlefkotv.com