Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου στους κινηματογράφους
Η στιγμή που περιμένουν εκατομμύρια φανς σε όλο τον κόσμο πλησιάζει. Η πρεμιέρα του πρώτου μέρους του έβδομου και τελευταίου βιβλίου της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ με τις περιπέτειες του Χάρι Πότερ ήρθε. Και το καλύτερο; Στο πρώτο μέρος της ταινίας, η δράση θα μεταφερθεί έξω από το Χόγκουαρντς, όπου ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη εξορμούν για την επικίνδυνη αποστολή της ανίχνευσης και καταστροφής του μυστικού αθανασίας του Βόλντεμορτ, των Πεμπτουσιωτών. Χωρίς την καθοδήγηση των καθηγητών τους ή την προστασία του Καθηγητή Ντάμπλντορ, θα πρέπει να στηριχτούν ο ένας στον άλλο. Οι Σκοτεινές Δυνάμεις όμως, απειλούν να τους καταστρέψουν.
Στο μεταξύ, ο κόσμος της μαγείας έχει μετατραπεί σε έναν πολύ επικίνδυνο τόπο. Ο πόλεμος που τόσο πολύ φοβούνταν όλοι, έχει ξεσπάσει και οι Θανατοφάγοι του Βόλντεμορτ καταλαμβάνουν το Υπουργείο Μαγείας και το Χόγκουαρτς, τρομοκρατώντας και συλλαμβάνοντας όποιον τολμήσει να προβάλει την οποιαδήποτε αντίρρηση ή αντίσταση. Αυτό όμως που δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρουν και το οποίο έχει τεράστια αξία για τον Βόλντεμορτ είναι άλλο: ο Χάρι Πότερ. Ο Εκλεκτός γίνεται το θήραμα καθώς οι Θανατοφάγοι των κυνηγούν προκειμένου να τον οδηγήσουν ενώπιον του Βόλντεμορτ… ζωντανό.
Η μόνη ελπίδα του Χάρι είναι να βρει τους Πεμπτουσιωτές πριν τον Βόλντεμορτ. Όσο αναζητά στοιχεία, ανακαλύπτει μια παλιά και σχεδόν ξεχασμένη ιστορία – τον θρύλο των Κλήρων του Θανάτου, ο οποίος αν αποδειχθεί ότι αληθεύει, μπορεί να χαρίσει στον Βόλντεμορτ την υπέρτατη δύναμη που αναζητά.
Ο Χάρι όμως, δεν γνωρίζει ότι το μέλλον του έχει χαραχτεί, όταν εκείνη τη μοιραία ημέρα έγινε “το Αγόρι Που Έζησε”. Άντρας πλέον, ο Χάρι Πότερ βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ στην αποστολή για την οποία προετοιμάζεται από την πρώτη ημέρα που βρέθηκε στο Χόγκουαρτς: την τελική μάχη με τον Βόλντεμορτ.
Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ
Από την πρώτη στιγμή που έκανε την εμφάνισή του, ενθουσίασε το κοινό παγκοσμίως με τις περιπέτειές του. Δεν μιλάμε για άλλον από τον Χάρι Πότερ, τον μικρό μάγο που άλλαξε την ιστορία τόσο της λογοτεχνίας όσο και του κινηματογράφου. Για περισσότερο από μια δεκαετία, ο Ντέιβιντ Χέιμανβυθίζεται σε αυτό τον μαγικό κόσμο, από τη θέση του παραγωγού όλων των ταινιών που βασίζονται στα best-seller της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ, η οποία συμμετέχει ως παραγωγός στην κινηματογραφική μεταφορά του έβδομου και τελευταίου της βιβλίου «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου».
Προσεγγίζοντας την τελευταία παραγωγή του κινηματογραφικού franchise που έχει σπάσει κάθε ρεκόρ, ο Χέιμαν συνειδητοποίησε ότι το συγκεκριμένο εγχείρημα προέβαλλε μοναδικές προκλήσεις, μεταξύ των οποίων – και ίσως η σημαντικότερη – ήταν η δυσκολία να μεταφερθούν κινηματογραφικά όλα τα στοιχεία της περίπλοκης ιστορίας με την κατάλληλη ένταση που απαιτεί η κλιμάκωση του τέλους.
Ξεφεύγοντας από την παράδοση των προηγούμενων ταινιών, αποφασίστηκε το τελευταίο βιβλίο της σειράς να μεταφερθεί σε δύο μέρη στη μεγάλη οθόνη.«Όταν ο Στιβ Κλόουβς ξεκίνησε να δουλεύει το σενάριο, έγινε σαφές ότι θα έπρεπε να ‘κόψουμε’ πολλά και αυτό θα αδικούσε πολύ το βιβλίο,» εξηγεί ο Χέιμαν. «Υπήρχαν πάρα πολλές λεπτομέρειες που έχουν τεράστια σημασία για την εξέλιξη της πλοκής.»
Ο παραγωγός Ντέιβιντ Μπάρον προσθέτει, «Σε όλα τα προηγούμενα βιβλία, πάντα στόχος μας ήταν να ακολουθήσουμε το ταξίδι του Χάρι και να εντοπίσουμε τις σκηνές που παρόλο που ήταν απολαυστικές στην ανάγνωση, δεν προήγαγαν τόσο την ιστορία. Στο έβδομο βιβλίο όμως, δεν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό – κάθε λεπτομέρεια που παρουσιάζεται αποτελεί δομικό στοιχείο της ιστορίας.»
Ο Ντάνιελ Ράντκλιφ, που ενσαρκώνει τον Χάρι Πότερ, εξηγεί, «Το πολυσύνθετο της πλοκής που δημιούργησε η Τζο από την πρώτη κιόλας σελίδα αποτελεί σπουδαίο άθλο στην ιστορία της διήγησης. Η πλοκή της είναι γεμάτη ανατροπές, μυστήριο και ρομαντισμό, κωμωδία και δράση… διαθέτει εν ολίγοις όλα εκείνα τα στοιχεία στα οποία το κοινό έχει ανταποκριθεί θετικά όλα αυτά τα χρόνια. Ο μόνος τρόπος για να μπορέσουμε να πούμε την ιστορία με ολοκληρωμένο και ολοκληρωτικό τρόπο ήταν αυτός.»
Για τρίτη φορά στην καρέκλα του σκηνοθέτη, ο Ντέιβιντ Γέιτς λέει ότι το πρώτο μέρος της ταινίας «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου» σπάει την παράδοση και με έναν ακόμα τρόπο. Μεταφέρει τους βασικούς ήρωες εκτός του οικείου περιβάλλοντος του Χόγκουαρτς. Μάλιστα, είναι η πρώτη ταινία της σειράς, όπου δεν υπάρχει ούτε ένα πλάνο της φημισμένης Σχολής για Μαγείες και Ξόρκια. «Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία του Πρώτου Μέρους,» λέει ο σκηνοθέτης. «Βρισκόμαστε μακριά από το μαγικό περιβάλλον του Χόγκουαρτς, το οποίο έδινε ένα αίσθημα ασφάλειας ακόμα και τις στιγμές που οι ήρωες βρίσκονταν σε μεγάλο κίνδυνο. Ξαφνικά, ο Χάρι, ο Ρον και η Ερμιόνη προσπαθούν να επιβιώσουν στον πραγματικό κόσμο, ο οποίος ασφαλώς είναι ένα πολύ επικίνδυνο μέρος. Νιώθουν απομονωμένοι, μόνοι και πολύ ευάλωτοι. Αυτό αυξάνει την ένταση και την ωριμότητα της ίδιας της περιπέτειας, πράγμα που άρεσε τόσο σε μένα όσο και στον Νταν, τον Ρούπερτ και την Έμμα.»
Ο Ράντκλιφ συμπληρώνει, «Πιστεύω ότι δίνει στην ταινία έναν πιο ώριμο τόνο. Από τη στιγμή που δεν βρισκόμαστε πια στη σχολή, το κοινό θα μας αντιληφθεί ως ενήλικες και όχι ως μαθητές.»
Ενσαρκώνοντας για ακόμα μια φορά τον Ρον Ουέσλι, ο Ρούπερτ Γκριντσχολιάζει, «Μακριά από την ασφάλεια του Χόγκουαρτς και την προστασία των γονιών και των δασκάλων τους, μπορούν να συμβούν τα πάντα. Ανά πάσα στιγμή μπορούν να δεχθούν κάποια επίθεση και αυτό το στοιχείο δίνει άλλη ενέργεια στην ταινία.»
«Ο Χάρι, η Ερμιόνη και ο Ρον δεν έχουν πλέον τη σταθερή βάση τους,»παρατηρεί η Έμμα Γουότσον, την οποία θα απολαύσουμε ξανά ως Ερμιόνη Γκρέιντζερ. «Είναι διαρκώς στον δρόμο και ακόμα χειρότερα, τους κυνηγούν. Δεν ξέρουν ποιον μπορούν να εμπιστευτούν. Διακυβεύονται, όμως πολλά, έτσι αναγκαστικά πρέπει να μην χάσουν το θάρρος τους.»
Όπως ο Χάρι Πότερ, έτσι και ο Λόρδος Βόλντεμορτ έχει μια αποστολή: να τερματίσει τη ζωή του «Αγοριού Που Επέζησε». Ο Γέιτς λέει χαρακτηριστικά, «Ο Βόλντεμορτ είναι στο κατώφλι της απόλυτης ισχύος. Κρύβεται στις σκιές περιμένοντας υπομονετικά να έρθει η στιγμή που θα επιστρέψει και θα επιβληθεί στον κόσμο. Όλα πηγαίνουν όπως τα έχει σχεδιάσει. Το μόνο που του απομένει είναι να τακτοποιήσει μια μικρή λεπτομέρεια. Ο Βόλντεμορτ δεν καταλαβαίνει πώς αυτό το ‘παιδί’ κατάφερε να γίνει ο ισχυρότερος αντίπαλός του, αλλά ξέρει καλά ότι ο Χάρι Πότερ πρέπει να πεθάνει από τα χέρια του. Πρώτον, επειδή έτσι είναι γραφτό και δεύτερον επειδή θέλει να πάρει ικανοποίηση για τις τόσες μικρές ήττες που έχει βιώσει από αυτόν. Το θέμα, στη δεδομένη στιγμή, έχει γίνει πολύ προσωπικό».
Ο Ρέιφ Φάινς, που είναι κυριολεκτικά αγνώριστος στον ρόλο του Λόρδου Βόλντεμορτ, λέει ότι ο χαρακτήρας που ενσαρκώνει «καθοδηγείται από μια βαθιά οργή. Το μόνο πράγμα που τον συγκινεί είναι η δύναμη και η συσσώρευση παραπάνω δύναμης – η ικανότητα να ελέγχει, να χειραγωγεί και να καταστρέφει ανθρώπους. Είναι εθισμένος σε αυτό.»
Ο Γέιτς παρατηρεί σχετικά, «ο Ρέιφ γίνεται πολύ τρομακτικός όταν υποδύεται τον Βόλντεμορτ. Έχει την ικανότητα να γίνεται πολύ σκοτεινός. Μπορείς κυριολεκτικά να νιώσεις τη θερμοκρασία του χώρου να πέφτει από τη στιγμή που θα τον δεις να μπαίνει στο πετσί του ρόλου.»
Ο Βόλντεμορτ έχει καλέσει την ελίτ των Θανατοφάγων του στην Έπαυλη Μαλφόι για να σχεδιάσουν το πότε, το πού και το πώς θα στήσουν ενέδρα στον Χάρι Πότερ. Ο τελευταίος που θα καταφθάσει είναι ο Σέβερους Σνέιπ, τον οποίο ενσαρκώνει ο Άλαν Ρίκμαν. «Κάθε φορά που βλέπω τον Άλαν ως Σνέιπ, εντυπωσιάζομαι από την πολυδιάστατη ερμηνεία του,» λέει ο Χέιμαν. «Μπορεί να εκφέρει χιούμορ και δηλητήριο με την ίδια ανάσα. Και σε αυτή την ταινία, το κοινό αρχίζει να αντιλαμβάνεται το βαρύ φορτίο του μυστικού που κουβαλάει ο Σνέιπ.»
Ο Ντράκο Μαλφόι έχει να αντιμετωπίσει τα δικά του προβλήματα. Ο άλλοτε υπερόπτης ‘τσαμπουκάς’ του Σλίθεριν, αντιμετωπίζει τη σκληρή πραγματικότητα του Θανατοφάγου. Ο Τομ Φέλτον, που ενσαρκώνει τον Ντράκο, εξηγεί, «στην τελευταία ταινία είδαμε ότι παρά το γεγονός ότι ήθελε να είναι ο προστατευόμενος του πατέρα του και ο κακός «Εκλεκτός», ο Ντράκο δεν το έχει. Συνειδητοποιεί ότι δεν θέλει να έχει επαφές με τέτοιου είδους πλάσματα, αλλά από την άλλη δεν έχει άλλη επιλογή. Μην το παρεξηγήσετε αυτό: ο Ντράκο δεν είναι επ’ ουδενί καλό παιδί. Σίγουρα όμως, αρχίζει να αμφισβητεί όλα αυτά στα οποία είναι μάρτυρας και δεν έχει ιδέα ως προς το τι θα κάνει τελικά. Αυτή την πτυχή η ιστορία μας δίνει αρκετές ευκαιρίες να την διερευνήσουμε και για μένα, ως ηθοποιός, αυτό ήταν πραγματικά πολύ ενδιαφέρον.»
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=r8gNC6Cj7LU[/youtube]
Η θεία του Ντράκο, η Μπελατρίξ Λεστρέιντζ, δεν έχει τέτοιους ενδοιασμούς. Επιστρέφοντας στον ρόλο αυτό, η Έλενα Μπόναμ Κάρτερ δηλώνει ότι η Μπέλατριξ είναι στα καλύτερά της ως πειθήνια και αιμοδιψής οπαδός του Βόλντεμορτ. «Λατρεύει την υπεροχή του, την εξουσία του και ειδικά το γεγονός ότι δεν έχει μύτη. Είναι πάρα πολύ σέξι,» λέει γελώντας. «Η Μπέλατριξ είναι μια φανατισμένη γυναίκα για να μην πούμε τρελή. Δεν έχει κανένα όριο. Ζει σε μια διαρκή ένταση, πράγμα που απαιτούσε πολλή ενέργεια. Θα μπορούσε να είναι εξαντλητικό αλλά αυτό ουσιαστικά κάνει τον ρόλο τόσο απολαυστικό.»
«Η Έλενα διασκέδασε απίστευτα τον ρόλο της,» λέει ο Μπάρον. «Νομίζει ότι το γεγονός ότι μας έκανε να αγαπήσουμε την Μπέλατριξ παρόλο που είναι τόσο κακιά, αποτελεί απόδειξη του ταλέντου και της ποιότητας της πρωταγωνίστριας.»
Ο Ντέιβιντ Χέιμαν παρατηρεί, «Τα γυρίσματα αυτής της ταινίας μας έδωσαν την αίσθηση του μεγέθους και της ποικιλομορφίας της ιστορίας, ειδικά αφού πλέον μας μεταφέρει μακριά από το ασφαλές και οικείο περιβάλλον του Χόγκουαρτς.»
Ο συνθέτης Αλεξάντερ Ντεσπλά, που έγραψε για πρώτη φορά μουσική για ταινία Χάρι Πότερ, συμφωνεί. «Οι ήρωές μας είναι σε μια διαρκή κίνηση, έτσι ήθελα η μουσική να ακολουθεί την πορεία του ταξιδιού τους και να αποτελεί ένα σημείο ισορροπίας ανάμεσα στη δράση, την αγωνία και το συναίσθημα.»
«Η μουσική του Αλεξάντερ εκφράζει τόσα διαφορετικά χρώματα και συναισθήματα,” λέει ο Χέιμαν. «Το μουσικό θέμα έχει κλιμάκωση, βγάζει οικειότητα, σκοτάδι και φως.»
«Ο στόχος μου ήταν να δώσω στην ταινία ένα αυθεντικό μουσικό αποτύπωμα,» συνεχίζει ο Ντεσπλά. «Την ίδια στιγμή, ήθελα να συνεχίσω την πλούσια μουσική παράδοση των συνθετών που έγραψαν τα μουσικά θέματα των προηγούμενων ταινιών της σειράς και να διατηρήσω το κληροδότημα.»
Ο Ντέιβιντ Μπάρον αναπολώντας λέει, «Αυτό ακριβώς είναι που κάνει σπουδαίες αυτές τις ταινίες – έχουν γερή βάση και αυτό οφείλεται στην πολύ καλή δουλειά που έκανε η Τζο στα βιβλία. Το πιο σημαντικό για εμάς, ήταν να κάνουμε μια ταινία αντάξια του υλικού που εκεί εμπνεύστηκε.»
«Όλα ξεκινούν και τελειώνουν με την Τζο. Χωρίς αυτήν δεν θα είχαμε κάνει τίποτα,» δηλώνει ο Χέιμαν. «Είναι μεγάλη τιμή για μένα το γεγονός ότι δουλεύω σε ταινίες Χάρι Πότερ εδώ και περισσότερα από δέκα χρόνια. Ήταν χρόνια γεμάτα έμπνευση, πρόκληση αλλά πάνω απ’ όλα απόλαυση και διασκέδαση.»
Ο Γέιτς λέει, «Νιώθω ιδιαίτερα χαρούμενος και περήφανος που είμαι ο σκηνοθέτης που θα μεταφέρει την κλιμάκωση του τέλους αυτής της εκπληκτικής ιστορίας στο κοινό. Και πραγματικά ανυπομονώ!»
Η ταινία «Ο Χάρι Πότερ και οι Κλήροι του Θανάτου» μέρος 1ο προβάλλεται στις κινηματογραφικές αίθουσες από τη Πέμπτη 18 Νοεμβρίου 2010.
Πηγή: ΕΡΤ
