Παρουσίαση του βιβλίου του ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ “ΜΙΑ ΣΤΕΚΙΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΖΟΥΜΑ”

Φίλοι, συνεργάτες, αλλά και καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς που αγάπησαν και εμπνεύστηκαν από τις ταινίες και τα βιβλία του Νίκου Νικολαΐδη, παίρνουν μέρος, ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, σε μια διαφορετική βραδιά-αφιέρωμα στον κορυφαίο δημιουργό, η οποία διοργανώνεται από τις εκδόσεις greekworks.com, με αφορμή την κυκλοφορία του τελευταίου πολυαναμενόμενου μυθιστορήματός του Μιά στεκιά στό μάτι τού Μοντεζούμα, στις 28 Ιανουαρίου, στο Gagarin 205 Live Music Space.

Μια βραδιά γεμάτη λόγια, εικόνες και ήχους, γεμάτη από εκείνη την τόσο ξεχωριστή ατμόσφαιρα που πλημμύριζε το έργο του σκηνοθέτη-συγγραφέα που “έφυγε” πρόσφατα από κοντά μας.

Την πολύωρη εκδήλωση θα ανοίξει ο Γιώργος Χατζηνάσιος, λίγο πριν τις 9 το βράδυ, παίζοντας στο πιάνο του τις πασίγνωστες συνθέσεις της Γλυκιάς Συμμορίας και της Πρωινής Περιπόλου.
Ο συγγραφέας Μάνος Ελευθερίου θα αναγνώσει ένα προσωπικό σημείωμα για τον φίλο Νίκο Νικολαΐδη –το επίμετρο που έγραψε στο τέλος του βιβλίου– ενώ ο ιστορικός-συγγραφέας Ήρκος Αποστολίδης θα μιλήσει για την ιδιαίτερη γραφή που καταθέτει ο δημιουργός στο τελευταίο του μυθιστόρημα.
Ο Χρήστος Βαλαβανίδης, ο Άλκης Παναγιωτίδης και ο Κωνσταντίνος Τζούμας, αξέχαστο τρίο της ταινίας Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα, θα καταθέσουν τις δικές τους σκέψεις για τον Νίκο Νικολαΐδη και το έργο του, όπως άλλωστε και ο Τάκης Σπυριδάκης με την Michele Valley, που είχαν συμπράξει ως ντουέτο στην Πρωινή Περίπολο.
Η Δώρα Μασκλαβάνου και η Τζένη Κιτσέλη θα διαβάσουν αποσπάσματα από το βιβλίο, ενώ ο Νίκος Τουλιάτος θα παίξει στα κρουστά του την εισαγωγή της ταινίας Θα Σε Δω Στην Κόλαση Αγάπη Μου και η Τζένη Καπάδαη θα ερμηνεύσει αγαπημένα τραγούδια του Νίκου Νικολαΐδη, όπως το “Cry Me A River” και το “Unchained Melody”.
Το πρώτο μέρος της βραδιάς θα κλείσει με την προβολή της πρώτης μικρού μήκους ταινίας του Νίκου Νικολαΐδη, Lacrimae Rerum (1962 – διάρκεια 11’).

Ο Συμεών Νικολαΐδης (Simon Bloom) με τη μπάντα του θα ανοίξει το δεύτερο μέρος, με συνθέσεις που επένδυσαν τις ταινίες Ο Χαμένος Τα Παίρνει Όλα και Zero Years, ενώ η Βαλέρια Χριστοδουλίδου θα ερμηνεύσει, ανάμεσα σε άλλα, το “Put Τhe Blame On Me”. Οι Last Drive θα δώσουν το δικό τους έντονο παρόν στη βραδιά με κομμάτια αφιερωμένα στον δημιουργό. Αντί για επίλογο, ο Τζώνυ Βαβούρας με τη μπάντα του θα οργανώσουν ένα ροκ εν ρολ πάρτυ.

Στη διάρκεια της βραδιάς θα προβληθούν trailers και αποσπάσματα από τις ταινίες του Νίκου Νικολαΐδη, συνεντεύξεις του ίδιου, συνεντεύξεις τρίτων για εκείνον και το έργο του -όπως του Λάκη Λαζόπουλου, του Χάρρυ Κλυνν, του Μισέλ Δημόπουλου κ.ά.

Σκηνοθέτης και συντονιστής της εκδήλωσης είναι ο Νίκος Τριανταφυλλίδης.

Στο φουαγιέ και τον εξώστη του GAGARIN 205 θα φιλοξενούνται αφίσες και φωτογραφίες.

Η εκδήλωση-παρουσίαση του βιβλίου Μιά στεκιά στό μάτι τού Μοντεζούμα, στο Gagarin 205 (Λιοσίων 205, κοντά στο σταθμό Μετρό / ΗΣΑΠ “Αττική” / τηλ.: 210 8547600-1 / www.gagarin205.gr), έχει ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Θα τηρηθεί αυστηρή σειρά προτεραιότητας στην είσοδο. Οι πόρτες θ’ ανοίξουν στις 8 το βράδυ.

Χορηγός επικοινωνίας της εκδήλωσης είναι ο ραδιοφωνικός σταθμός ΜΕΛΩΔΙΑ FM 99.2.

Το μυθιστόρημα του Νίκου Νικολαΐδη παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Περίπου δυο μήνες πριν (στις 21/11/2007), έγινε η πρώτη παρουσίασή του στο Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, στο πλαίσιο του αφιερώματος στον δημιουργό, το οποίο διοργάνωσε το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

«… Όταν δεν υπάρχει μνήμη, δεν υπάρχει και ιστορία. Έγραψα λοιπόν τη δική μου ιστορία και κάποιας μερίδας από τη γενιά του ’50 μέσα από τις μνήμες του παρελθόντος μου αλλά και του μέλλοντός μου. Κάθε γενιά δεν εκφράζει μια μονομπλόκ άποψη. Έπρεπε και το δικό μας παρελθόν και η επέμβασή μας στην ιστορία αυτού του τόπου να μην πνιγεί. Αυτό μόνο έκανα και το τονίζω πάλι, για λόγους πάντα προσωπικούς…

… Η γενιά των nineties μεγαλώνει μέσα στη σιωπή της αυτογνωσίας της, αναζητώντας τις αξίες της στο παρελθόν, εγκλωβισμένη σε μια στείρα αναμονή μηνυμάτων και διεξόδων που εμποδίζονται και δεν φτάνουν πουθενά. Μ’ ενδιαφέρει ειδικά το μέρος αυτής της γενιάς που αντιδρά στην ομαδοποίηση και στην επιβολή μιας στερεότυπης συμπεριφοράς… Το αν καταλήξουν κάποιοι απ’ αυτούς στην κάθαρση μέσα από ένα ολοκαύτωμα, είναι και αυτό ένα σημάδι ελπίδας…

… Αφιερωμένο (Σ.Σ. το έργο του) στα παιδιά που κατεβαίνουν τις νύχτες απ’ τους λόφους και κυκλοφορούν στα σκοτεινά δρομάκια της πόλης μας…»
Νίκος Ν.