Art Brut + Abbie Gale – 30/11/07 Gagarin 205

16 Νοεμβρίου, 2007 apngr

“My little brother just discoverer rock and roll / There’s a noise in his head and he’s out of control”…. Είναι οι χαρακτηριστικοί στίχοι από το refrain του “My Little Brother”, ενός από τα highlights του ντεμπούτου album των Art Brut, “Bang Bang Rock And Roll”, το οποίο θεωρήθηκε – και, όντως, ήταν – ένα από τα καλύτερα του 2005. Έχοντας πλέον ένα καινούργιο δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Mute, κυκλοφόρησαν το δεύτερο album τους, “It’s A Bit Complicated”, τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους, δικαιώνοντας όσους πιστεύουν πως είναι ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα νέα groups του καιρού μας.

Ένα χρόνο – και κάτι – μετά την πρώτη τους εμφάνιση στη χώρα μας, οι Art Brut επιστρέφουν στο Gagarin 205 Live Music Space, την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου, για να παρουσιάσουν ένα κεφάτο show, γεμάτο από τα εξαιρετικά κομμάτια των δύο πρώτων albums τους (My Little Brother, Formed A Band, Emily Kane, Good Weekend, Modern Art, Nag Nag Nag Nag, Direct Hit και πολλά άλλα) μα και με μεγάλες δόσεις χιούμορ – με κύριο εκφραστή τον φλεγματικό front man τους Eddie Argos – και αυτοσαρκασμού.

Η βραδιά θα ξεκινήσει με την εμφάνιση των Abbie Gale από την Πάτρα. Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα indie pop συγκροτήματα της Ελληνικής σκηνής και αποτελούνται από μέλη των Serpentine και Stargazer. Έχουν ήδη ένα album στο ενεργητικό τους (“Family Life” / 2005), ενώ αυτές τις ημέρες ετοιμάζονται να κυκλοφορήσουν το δεύτερό τους.

Οι πόρτες θα ανοίξουν στις 21:00 και εισιτήρια προπωλούνται, προς 25 ευρώ, στο Ticket House (Πανεπιστημίου 42 / τηλ. 210 3608366) και το www.i-ticket.gr (τηλ. 801 11 60000), όπου γίνονται και τηλεφωνικές κρατήσεις, πάντα μέσω πιστωτικής κάρτας.

ASTRA PROUDLY PRESENTS ABBIE GALE
+ SPECIAL GUESTS:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2007
DOORS OPEN: 21:00 – ΤΙΜΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ: 25 €
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ: Ticket House (Πανεπιστημίου 42 / τηλ. 210 3608366) + www.i-ticket.gr (τηλ. 801 11 60000)

Gagarin 205 Live Music Space: Λιοσίων 205, κοντά στο σταθμό Μετρό / ΗΣΑΠ “Αττική”. Τηλέφωνο: 210 8547600-1.

ART BRUT / ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

ΟΙ ART BRUT, Ο EDDIE ARGOS ΚΑΙ Ο JARVIS COCKER

Ο όρος “Art Brut” είναι συνώνυμος του “Outsider Art”, “Περιθωριακή Τέχνη” – σε ελεύθερη μετάφραση – και χρησιμοποιείται για να περιγράψει κάποια καλλιτεχνικά έργα που δημιουργούνται εκτός των ορίων της “επίσημης” και “κοινώς αποδεκτής” κουλτούρας. Οι δημιουργοί τους βρίσκονται έξω από το mainstream κύκλωμα, είναι συχνά αυτοδίδακτοι και τόσο αντισυμβατικοί που, ορισμένες φορές, η συγκεκριμένη ορολογία ταυτίζεται με τη δουλειά κάποιων τροφίμων ψυχιατρικών ιδρυμάτων.

Κατά συνέπεια, η εξήγηση που δίνει ο Eddie Argos, τραγουδιστής των Art Brut, όσον αφορά στο γιατί επέλεξε το συγκεκριμένο όνομα για το group του, μοιάζει πειστική: “Ήθελα να περιγράψω, με…. πλάγιο τρόπο, ότι οι μουσικοί της μπάντας μου μοιάζουν με ψυχασθενείς που δε ξέρουν να παίζουν!” Ο ίδιος, από τη μεριά του, δε γνωρίζει να παίζει κάποιο όργανο αλλά η εκκεντρική παρουσία και το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του, έτσι όπως εκφράζεται επί σκηνής, σε συνδυασμό με τους πανέξυπνους, χιουμοριστικούς και, συχνά, ειρωνικούς στίχους που γράφει έκαναν το NME να αναρωτηθεί αν “αυτός ο τύπος είναι ο νέος Jarvis Cocker.”

Όμως και οι bandmates του, όπως ο Eddie παραδέχεται πρόσφατα, έχουν…. βελτιωθεί: “Πλέον, έχουν μάθει να παίζουν. Ίσως να πρέπει να αλλάξουμε το όνομά μας σε…. Art Naif!”
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ, ΟΙ ART GOBLINS ΚΑΙ ΟΙ…. MANIC STREET PREACHERS!

Η σύντομη ιστορία των Art Brut ξεκίνησε το Μάϊο του 2003, όταν ο Eddie, πρώην goth (!!) και φανατικός θαυμαστής του Jonathan Richman και του Vincent Van Gogh, γνωρίστηκε με τον κιθαρίστα Chris Chinchilla σε ένα party στο Λονδίνο. Σχημάτισαν το group, σχεδόν αστραπιαία, “στρατολογώντας” αρχικά τον κιθαρίστα Ian Catskilkin και, ακολούθως, τη Γερμανίδα μπασίστρια Frederica “Freddie” Feedback και τον, επίσης Γερμανό, drummer Mikey B. Δύο, περίπου, χρόνια αργότερα, τον Αύγουστο του 2005, ο Chinchilla θα αποχωρήσει από το συγκρότημα, για προσωπικούς λόγους, δίνοντας τη θέση του στον Jasper Future, πρώην μέλος των Art Goblins, μιας μπάντας από το Bournemouth την οποία είχε σχηματίσει ο Eddie Argos (“παίζοντας”…. ηλεκτρική σκούπα στα live τους) κατά τη διάρκεια της προ–Art Brut καριέρας του. Σε αυτήν συμπεριλαμβάνεται και η συμμετοχή του στο εφήμερο project των Welsh Elephant, οι οποίοι έγιναν σχετικά γνωστοί χάρη στο underground hit “Fuck The M.S.P.”, προφανώς αφιερωμένο στους Manic Street Preachers, με ένα refrain το οποίο απευθύνεται στον μπασίστα της δημοφιλούς Βρετανικής μπάντας με…. χαρακτηριστικό τρόπο…. “Nicky Wire Can Suck My Cock!”

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΕΙΣ

Όπως και οι συνοδοιπόροι τους από την περιοχή του New Cross, Bloc Party, οι Art Brut ξεκίνησαν να παίζουν σε διάφορα μέρη, σε ολόκληρο το Λονδίνο, τα οποία έκλειναν μόνοι τους, χωρίς τη μεσολάβηση κάποιου ατζέντη ή manager. Ηχογράφησαν ένα demo, με τίτλο “Brutlegs”, που τράβηξε την προσοχή της Rough Trade, η οποία αμέσως τους πρότεινε να κόψει σε single το “Formed A Band”, ένα από τα κομμάτια που περιέχονται σε αυτό.

Πραγματικά, λίγο καιρό μετά και συγκεκριμένα το Μάρτιο του 2004, το single κυκλοφόρησε προκαλώντας έντονη αίσθηση στους κύκλους του Βρετανικού Μουσικού Τύπου, μεγάλο μέρος του οποίου είχε ήδη εντοπίσει τους Art Brut από τις live εμφανίσεις τους.

“Formed a band! / Formed a band! / Look at us, we formed a band!”…. θριαμβολογεί ο Eddie Argos στο refrain, σαρκάζοντας την αυτάρεσκη pop “αριστοκρατία” αλλά και – κυρίως – την ίδια του τη μπάντα. “We’re gonna be the band that writes the song that makes Israel and Palestine get along / We’re gonna write a song as universal as Happy Birthday”, συνεχίζει λίγο παρακάτω, καταλήγοντας στο “we’re going to play it eight weeks in a row on Top Of The Pops!”

ΟΙ ART BRUT ΣΤΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΑ CHARTS

Βέβαια, η πραγματικότητα ήταν λίγο διαφορετική. Το “Formed A Band” έφτασε μέχρι το Νο 52 του Βρετανικού chart, πουλώντας κάτι παραπάνω από 5.000 αντίτυπα. Όμως το συγκρότημα άρχισε να τραβάει, όλο και περισσότερο, την προσοχή κοινού και κριτικών. Τα μικρά τοπικά gigs διαδέχτηκε η παρουσία τους σε ένα μεγάλο festival στη Σουηδία, όπου έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό από το συγκεντρωμένο πλήθος. Πιστό στο πνεύμα του group ήταν το ευτράπελο συμβάν με έναν ντόπιο δημοσιογράφο, ο οποίος – παρά την ιδιαίτερη σπουδή του να τους πάρει συνέντευξη – είχε προετοιμάσει όλες του τις ερωτήσεις βασιζόμενος στην λανθασμένη εντύπωση πως οι Art Brut είναι από το, πάντα της μόδας, Manchester. Μικρό το κακό, βέβαια, αν εξαιρέσουμε το ότι κάθησαν και τον άκουγαν, πιθανότατα απορημένοι, να τους συγκρίνει με τους Sultans Of Ping!

Λίγο καιρό μετά, τους προτάθηκε η θέση του support στην επερχόμενη περιοδεία των, ήδη mega stars στη Βρετανία, Razorlight, την οποία δε μπόρεσαν να αποδεχτούν λόγω έλλειψης χρημάτων. Το νερό, όμως, είχε μπει πια στο αυλάκι. Σε μια συναυλία τους βρέθηκαν στη σκηνή μαζί με τον, εκ των “ηρώων” του Argos, Les “Fruitbat” Carter, των Carter The Unstoppable Sex Machine, ενώ το single τους βρέθηκε σε πολλές λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς του 2004, τη στιγμή που το Blender, το δεύτερο σημαντικότερο – τουλάχιστον από τα πιο γνωστά – μουσικό περιοδικό των ΗΠΑ, τους ανακήρυττε ως την καλύτερη Βρετανική μπάντα ανάμεσα σε εκείνες που δεν έχουν συμβόλαιο με δισκογραφική.

Το Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς, οι Art Brut πρόλαβαν να κυκλοφορήσουν και το δεύτερο single τους, “Modern Art / My Little Brother”, αυτή τη φορά σε μία άλλη γνωστή ανεξάρτητη εταιρεία, την Fierce Panda, προσφέροντάς της την υψηλότερη θέση που κέρδισε ποτέ δίσκος υπό την ετικέτα της, φτάνοντας στο Νο 49 των UK Charts. Τα εξώφυλλα του 7ιντσου ήταν όλα σχεδιασμένα στο χέρι από τα ίδια τα μέλη του συγκροτήματος, με τη συνδρομή ορισμένων οπαδών τους.

ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ART BRUT ΚΑΙ Ο…. HARRY POTTER!

Σε αυτόν τον, συνεχώς διευρυνόμενο, κύκλο των θαυμαστών τους περιλαμβάνονται, πλέον, ονόματα όπως αυτά των Libertines, Graham Coxon, Long Blondes, Prozak, Hope Of The States, British Sea Power, καθώς και εκείνο του Daniel Radcliffe, του νεαρού ηθοποιού που ενσαρκώνει τον Harry Potter στις υπερεπιτυχημένες ταινίες που μεταφέρουν στην οθόνη τις περιπέτειες του μικρού μάγου, ο οποίος δηλώνει φανατικός φίλος της μουσικής τους. Σε όλους αυτούς μπορούμε να προσθέσουμε και τον Bez, αυτή την “θρυλική” μορφή της brit pop και Manchester σκηνής, ο οποίος, ενθουσιασμένος από τη μπάντα και, πιθανότατα, ενθυμούμενος τις παλιές καλές ημέρες όταν συνόδευε χορεύοντας τους μεγάλους Happy Mondays, προσπάθησε να ανέβει στη σκηνή, κατά τη διάρκεια μιας live εμφάνισης των Art Brut. Ήταν τόσο λιώμα που δεν τα κατάφερε, παρά την προσπάθεια που κατέβαλε ο κιθαρίστας Catskilkin για να τον βοηθήσει….

BANG BANG ROCK & ROLL

Μετά από όλα αυτά, ήταν μάλλον φυσιολογικό το να γίνει δεκτό με τα κολακευτικότερα σχόλια το ντεμπούτο album τους, “Bang Bang Rock’n’Roll”. Μεγαλοφυές, άγριο, κεφάτο, συνδύασε την ωμή ενέργεια των Sex Pistols και την, εν γένει, lo-fi αισθητική του με το αρτίστικο νεύρο των Franz Ferdinand, αποτελούμενο από μια σειρά στιβαρούς indie / pop / punk μικρούς ύμνους των τριών ακόρντων, οι οποίοι συνοδεύονται και από ορισμένους από τους πιο αυθεντικά χιουμοριστικούς και απολαυστικά ειρωνικούς στίχους που μπορεί να ακούσει κάποιος από ένα σύγχρονο συγκρότημα.

“I can’t stand the sound, of the, Velvet Underground (White Light, White Heat)”, τραγουδάει ο Argos στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου, για να συνεχίσει ομολογώντας “Haven’t read the NME in so long, don’t know what genre we belong /
Popular culture, no longer applies to me” στο “Bad Weekend”, ενώ λίγο αργότερα εξιστορεί τις δυσκολίες που προκαλεί η…. δυσλειτουργία της στύσης στο “Rusted Guns Of Milan”, λέγοντας χαρακτηριστικά, “I know I can / It doesn’t mean that I don’t love you, one more try with me above you”, καταλήγοντας με την δήλωση / διαπίστωση…. “I’m fine when I am with my own hand / Never use my Rusted gun of Milan.” Η καυστικότητα των στίχων τους και η a-la Mark E. Smith εκφορά τους από τον Eddie Argos είναι δύο από τους βασικούς λόγους που οι δημοσιογράφοι συχνά θεωρούν τους Fall ως βασική πηγή έμπνευσης των Art Brut, παρότι οι ίδιοι δηλώνουν πως έχουν πιο πολύ να κάνουν με τους indie θρύλους των 80’s, Half Man Half Biscuit και τους αντίστοιχους των 90’s, Pulp.

ΟΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΚΡΙΤΙΚΕΣ (ΑΠΟ ΤΟ MOJO ΣΤΟ SONIK)

Όπως προαναφέραμε, τo album απέσπασε τρομερές κριτικές από, σχεδόν, το σύνολο του μουσικού Τύπου. Το Mojo έγραψε πως “κάθε γενιά χρειάζεται τους αντίστοιχους των Art Brut (4/5)”, το Uncut τους χαρακτήρισε “έξυπνα ανατρεπτικούς (4/5)”, το NME θεώρησε πως “εκφράζουν το DIY όπως ακριβώς θα έπρεπε να είναι (7/10)”, το Playlouder ξεκαθαρίζει πως πρόκειται για “το αποτέλεσμα μιας ατόφιας ιδιοφυίας”, το συνήθως δύσκολο Pitchforkmedia το βαθμολογεί με…. 8,9/10, ενώ η “δική μας” Λένα Σαϊτάνη το τοποθέτησε στο Νο 1 της λίστας με τα καλύτερα του 2005, όπως αυτή δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Sonik.

ΝΕΟ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΚΑΙ ALBUM

To 2006, πέρα από τα πολλά και επιτυχημένα live shows, επέφερε κι ένα ολοκαίνουργιο δισκογραφικό συμβόλαιο για το συγκρότημα, αυτή τη φορά με την Mute UK, για λογαριασμό της οποίας κυκλοφόρησε το δεύτερο album των Art Brut, “It’s A Bit Complicated”, στις 25 Ιουνίου 2007.

“Το πρώτο album ήταν, ας πούμε, σαν να ήμουν εγώ στην ηλικία των 17, οπότε, υποθέτω, πως το καινούργιο είναι σαν εμένα στα 19, πλέον. Περιμένω πως το τρίτο θα θυμίζει πάλι εμένα αλλά στα 21…”, λέει ο 27χρονος, πλέον, Eddie Argos.

Και είναι αλήθεια πως το νέο album φανερώνει ένα συγκρότημα που δείχνει να έχει προχωρήσει τη μουσική του μερικά βήματα πιο μπροστά, χωρίς να έχει απολέσει ούτε ίχνος από τη φρεσκάδα και το κέφι που το χαρακτήριζε στο εντυπωσιακό ξεκίνημά του. Βέβαια, αναγκάστηκαν να αφήσουν πίσω τα όνειρα για μια εμφάνιση στο… Top Of The Pops (όπως έλεγαν στο “Formed A Band”), τόσο για τους ίδιους όσο και για τους… Liarbirds, το Ελληνικό συγκρότημα που είχε ανοίξει την προηγούμενη εν Αθήναις εμφάνισή τους, για το οποίο εξέφρασαν από σκηνής την πεποίθηση πως θα τους ακολουθήσει στον δρόμο της επιτυχίας κατά τη διάρκεια του τελευταίου τραγουδιού του set… “Art Brut… Top Of The Pops… Liarbirds… Top Of The Pops!” Βλέπετε, η ιστορική εκπομπή που παρουσίαζε, σε εβδομαδιαία βάση, τις μεγαλύτερες επιτυχίες στη Βρετανία έπαψε να εκπέμπεται, εδώ και λίγους μήνες.

Όμως και ο ίδιος ο Argos ξεπέρασε την… Emily Kane, το κορίτσι που ενέπνευσε ένα από τα highlights του “Bang Bang Rock’n’Roll”. Μάλιστα, γνωρίστηκε και με τον νέο της φίλο, τον οποίο χαρακτήρισε “ιδιαίτερα συμπαθή.”

ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ FESTIVALS ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Όλα δείχνουν πως οι Art Brut θα μας προσφέρουν – και πάλι – μία αξέχαστη βραδιά, την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου στο Gagarin 205. Έχοντας ολοκληρώσει τις μεγαλύτερες περιοδείες τους σε Βρετανία και ΗΠΑ, συμμετέχοντας παράλληλα και σε μεγάλα festivals, όπως είναι εκείνα του Coachella, του Benicassim και του Pitchfork, επισκέπτονται για δεύτερη φορά τη χώρα μας, αφού – όπως οι ίδιοι δήλωσαν – πέρασαν πάρα πολύ καλά την προηγούμενη φορά που βρέθηκαν εδώ. Μάλιστα, εντυπωσιάστηκαν από τη μουσική που άκουσαν στο Closer Alternative Bar, όπου χόρεψαν υπό τους ήχους των Pipettes και των Long Blondes, αμέσως μετά το live τους, ενώ ο Eddie δεν έχασε την ευκαιρία να κάνει… παραγγελιά, ζητώντας να ακούσει ένα κομμάτι του αγαπημένου του Jonathan Richman. Την ώρα που έφευγαν, ευχαρίστησαν τα δύο κορίτσια που έπαιζαν μουσική λέγοντάς τους πως στην Αγγλία δεν υπάρχουν μπαράκια όπου μπορούν να ακούσουν τέτοια πράγματα! Αργότερα, σε μία συνέντευξή τους, εξεδήλωσαν και την έκπληξή τους σχετικά με το πόσο πολύ αγαπούν οι Έλληνες τον Nick Cave….

            Η σύνθεση των Art Brut:

Eddie Argos – φωνητικά
Jasper Future – κιθάρα
Ian Catskilkin – lead κιθάρα
Freddy Feedback – μπάσο
Mikey B – drums

www.artbrut.org.uk
www.myspace.com/artbrut

ABBIE GALE

Οι Abbie Gale σχηματίστηκαν το καλοκαίρι του 2003 στην Πάτρα. Τα μέλη του συγκροτήματος γνωρίζονταν ήδη, αφού τα μονοπάτια τους είχαν διασταυρωθεί αρκετές φορές στο παρελθόν, είτε μέσω της ενασχόλησής τους με άλλες μπάντες (Stargazer, Serpentine) είτε εργαζόμενοι ως live crew (Raining Pleasure). Έχοντας συγκεντρώσει εμπειρίες, ξεκίνησαν να δουλεύουν τις δικές τους συνθέσεις και να δημιουργούν έναν προσωπικό ήχο.

Σύντομα, κίνησαν το ενδιαφέρον των ανθρώπων της Vacant Records, μιας νέας δισκογραφικής εταιρείας, με έδρα την Πάτρα, κάτω από την ετικέτα της οποίας κυκλοφόρησε το ντεμπούτο album τους, “Family Life”, το 2005, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές (Sonik, Pop & Rock, Athens Voice, Avopolis, Mic, Tranzistor). Ένα video από τα sessions της ηχογράφησής του συμπεριλήφθηκε στην ταινία / documentary της Γκρατσιέλας Κανέλου “The Approaching Of The Hour” που είναι αφιερωμένη στα αγγλόφωνα συγκροτήματα της εγχώριας σκηνής, με βασικό άξονα τους Raining Pleasure.

Αμέσως μετά την κυκλοφορία του δίσκου τους, οι Abbie Gale πραγματοποίησαν μια σειρά από ζωντανές εμφανίσεις σε ολόκληρη την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και ορισμένες ως support σε γνωστά ονόματα από το εξωτερικό, όπως η Αμερικανίδα Laura Veirs και οι Σουηδοί Unisex.

Αυτές τις ημέρες κυκλοφορεί το δεύτερο album τους, το οποίο θα τιτλοφορείται, πολύ απλά, “2”. Στο single του δίσκου, “Lovesong”, συμμετέχει ο Βασιλικός, τραγουδιστής των Raining Pleasure, σε ένα ντουέτο με την Evira.

Η σύνθεση των Abbie Gale:
            Evira (vocals)
            Salvatore (guitar+baritone guitar)
            Pedal (guitar+baritone guitar+keyboards)
            Achilles (drums+loops)
            www.abbiegale.gr