Κάντε Κλικ στο Κουσάντασι

Ξεκινήσαμε από τη Ρόδο με κρουαζιερόπλοιο  και σε μία ώρα βρεθήκαμε στη Μαρμαρίδα, στα απέναντι Μικρασιατικά παράλια. Με σταθερή πορεία προς βορρά, έχοντας αριστερά μας το Αιγαίο πέλαγος με τα νησιά Σάμος, Χίος, Μυτιλήνη και δεξιά μας την εύφορη ενδοχώρα, φθάσαμε στον προορισμό μας που ήταν το Κουσάντασι.

Το Κουσάντασι είναι παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο στην τουρκική ακτή στο Αιγαίο, στην επαρχία Αϊδινίου. Σύμφωνα με την απογραφή του 2012 είχε 70.143 κατοίκους, ενώ όλη η περιοχή έχει γύρω στους 100.000 κατοίκους. Η πόλη βρίσκεται 95 χιλιόμετρα νότια της Σμύρνης, κτισμένη σε μια χερσόνησο.

Το όνομά του σημαίνει «Νησί των Πουλιών» και οφείλεται στο σχήμα της χερσονήσου, καθώς μοιάζει με κεφάλι πουλιού.  Κατά τη βυζαντινή περίοδο ήταν γνωστό ως Ἔφεσος Νεόπολις, ενώ οι Βενετοί και οι Γενουάτες το ονόμαζαν Σκάλα Ν(ου)όβα . Η περιοχή κατοικείται από το 3.000 π.Χ., αλλά στη συνέχεια επισκιάστηκε από την κοντινή αρχαία Έφεσο. Το λιμάνι πέρασε στην κατοχή των Τούρκων το 1086, αλλά οι Βυζαντινοί το ανέκτησαν στη συνέχεια, για να γίνει τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1413.

Ένα ψαροχώρι ήταν το Κουσάντασι στις αρχές της δεκαετίας του 1970 (αριθμούσε τότε 5.000 κατοίκους), τα τελευταία τριάντα χρόνια όμως έχει αναπτυχθεί εντυπωσιακά και αποτελεί την αιχμή του «τουριστικού» δόρατος στην περιοχή.

Με το ένα… πόδι στην Ευρώπη και το άλλο στην Ανατολή, το Κουσάντασι διαθέτει πολύ καλή υποδομή.

Συνώνυμο της έντονης νυχτερινής ζωής και της ξέφρενης διασκέδασης, στο Κουσάντασι τους καλοκαιρινούς μήνες δεν κοιμάται κανείς πριν από το ξημέρωμα. Oι ιρλανδικές παμπ, oi ντισκοτέκ και ενοχλητικοί πολλές φορές κράχτες σίγουρα δημιουργούν μια αξέχαστη ατμόσφαιρα. Αν προτιμήσετε να εντάξετε στο πρόγραμμά σας μια επίσκεψη στην αρχαία Έφεσο και ζήσετε από κοντά το αγροτικό περιβάλλον του κοντινού Σελτσούκ, τότε το Κουσάντασι θα αποδειχτεί ένα ιδανικός προορισμός για τον οποίο δεν θα έχετε μετανιώσει.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα δημοφιλές ταξίδι στους Ευρωπαίους τουρίστες που φτάνουν εδώ με πακέτα διακοπών, ενώ πολλά κρουαζιερόπλοια που ταξιδεύουν στα νησιά του Αιγαίου δένουν στο λιμάνι του, λόγω κυρίως της γειτνίασης με τον διάσημο αρχαιολογικό χώρο της Εφέσου, αλλά και την Πρίηνη, τη Μίλητο και τα Δίδυμα.

Τα τείχη της πόλης, στα οποία υπήρχαν κάποτε τρεις πύλες, σήμερα παραμένει η  μία.

Το Kaleiçi Camii – ένα τζαμί που χτίστηκε το 1618 για το Μεγάλο Βεζύρη Καρά Öküz Μεχμέτ Πασά. Στεγάζει σήμερα το ξενοδοχείο «Club Caravanserai».

Πίσω του ακριβώς κρύβεται ο μεγάλος πειρασμός του Κουσάντασι: το σκεπαστό παζάρι με τα σοκάκια και τα πολυάριθμα μικρομάγαζα όχι μόνο με κοσμήματα, δερμάτινα και χαλιά, αλλά με οτιδήποτε μπορείτε να φανταστείτε – από μπαχαρικά και χάντρες για το μάτιασμα μέχρι παπούτσια και έπιπλα αντίκες.

Το χάνι Öküz Μεχμέτ Πασά είναι κοντά στις αποβάθρες. Χτίστηκε το 1618  για τα εμπορεύματα των ναυτικών.

Το Güvercin Adası (δηλαδή, «Pigeon Island») – είναι η χερσόνησος στο τέλος του κόλπου, που έχει ένα κάστρο και παραλία για κολύμπι. Εδώ μπορείτε να πιείτε το καφεδάκι σας και να θαυμάσετε  τη θέα προς το λιμάνι του Κουσάντασι.

Σημειώστε πως υπάρχουν δημόσιες παραλίες στο πίσω μέρος της χερσονήσου, προς την ανοικτή θάλασσα.

Το Dilek Peninsula είναι μια χερσόνησος που βρίσκεται μεταξύ του Κουσάντασι και του Αϊδινίου, στη δυτική ακτή της Τουρκίας και έχει πολλά σπάνια είδη φυτών.

Η αρχαία Έφεσος βρίσκεται 19 χλμ. από το Κουσάντασι και 56 χιλιόμετρα νότια της Σμύρνης. Συνδέεται με έναν σύγχρονο αυτοκινητόδρομο με έξη λωρίδες.

Στο Κουσάντασι μπορείτε να φτάσετε και με αεροπλάνο μέσω του αεροδρομίου   İzmir Adnan. Εάν ξεκινάτε από το αεροδρόμιο της Σμύρνης Adnan Menderes, πάρτε το λεωφορείο ESHOT 204.

Το λιμάνι της πόλης είναι το δεύτερο πιο πολυσύχναστο μετά της Κωνσταντινούπολης, λόγω του κατάπλου πολλών κρουαζιεροπλοίων. Να προσθέσουμε τέλος ότι υπάρχουν καθημερινά δρομολόγια με το λιμάνι της Σάμου.

Ένας συνηθισμένος τρόπος για να γνωρίσετε την πόλη είναι να πάρετε τα μικρά λεωφορειάκια  Dolmus (στα τουρκικά σημαίνει “γεμιστά”) τα οποία κάνουν συχνές στάσεις. Ο δεύτερος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσετε τα κίτρινα ταξί. Τέλος μπορείτε να περιηγηθείτε την πόλη με τα πόδια, είναι επίπεδη και το τοπίο υπέροχο.

Το δύσκολο από αυτό το οδοιπορικό ήταν η ανάγκη να «συμμαζέψουμε» τον εσωτερικό μας κόσμο.  Παντού βλέπαμε την Ελλάδα να περνάει από μπροστά μας και αναπόφευκτα κάναμε συγκρίσεις για το τι έμεινε, τι χάθηκε, τι αιωρείται σήμερα στον αέρα της Μικράς Ασίας, που κάποτε αντηχούσε από ελληνικές λαλιές και παιδικά γέλια.