Δυόσμος και Μέντα τα πιο φυσικά αφροδισιακά
Τα φρέσκα φύλλα ανακουφίζουν τους πόνους των ρευματισμών, αν τα τρίψουμε στις κλειδώσεις που πονάνε και τον πονοκέφαλο αν τα τρίψουμε στο μέτωπο.
Το αιθέριο λάδι χρησιμοποιείται για γαργάρες, σε ουλίτιδα, αμυγδαλίτιδα, φλεγμονές του ρινοφάρυγγα.
Κοπανισμένες κορυφές γίνονται κατάπλασμα σε μαστίτιδες (πρήξιμο από γάλα) και το ερισύπελας.
Ακόμη, έχουν τονωτικές ιδιότητες σε εξασθενημένους. Έχουν αντισηπτική, ναρκωτική και στυπτική δύναμη.
Το «τσάι» τους, αφέψημα ή έγχυμα, συνιστάται σε δυσπεψία και διάρροια ως σπασμολυτικό για να «στρώσει» το στομάχι μετά από έναν εμετό, ή για να καταπραΰνει τις φλεγμονές του εντερικού συστήματος. Επίσης, είναι ό,τι πρέπει για να ηρεμήσει τα διάφορα επακό λουθα των τεντωμένων νεύρων (αϋπνίες, κράμπες, νευρικό ξερόβηχα, λόξιγκα κλπ.)
Μαλακώνει τους πόνους της περιόδου. Η άλλη σημαντική ιδιότητά τους είναι ότι σε μεγάλες ποσότητες είναι φυσικό αφροδισιακό. (Αν όμως τρώμε φύλλα του καταπραΰνει τις ερωτικές ορμές και λιγοστεύει τους πόνους των δοντιών…)
Τέλος προκαλούν διούρηση, γι’ αυτό κάνουν καλό και σε κολικούς.
Άλλα ονόματα και τύποι: Ηδύοσμος.
Αγριοδυόσμος. Αβάρσαμος. Βλήχρον. Γλυφώνι, Βληχώνι Βληχούνι Γλυχούνι Φλησκούνι. Φλισκούνι. Φλασκούνι. Μίνθη. Καλαμίθρα. Αγιασμός. Αβάρσαμος. Βάρσαμος. Το χρησιμότερο όμως είδος είναι ο Ηδύοσμος ο πιπερώδης, ο φαρμακευτικός, δηλαδή η Μέντα.
Επιστημονική ονομασία: Mentha piperita, Pulegius και Silvestris
Ιστορίες για τον δυόσμο και τη μέντα: Ασφαλώς έχετε ακούσει το γνωστό λογοπαίγνιο που λέει ότι και Ευαγγελιστές ήταν 3, οι εξής 2: Ιωάννης!» Ε. αυτό ακριβώς ταιριάζει στην περίπτωση του δυόσμου και της μέντας. Σε όποια βοτανολογία (ελληνική ή ξένη) κοιτάξεις, θα βρεις περιγράφοντας το δυόσμο να αναφέρονται και στα άλλα ονόματά του, δηλαδή μέντα, φλισκούνι κ.ά. Το ίδιο γίνεται και με τη μέντα. Έτσι, αν και στην πραγματικότητα είναι δύο αδέλφια της πολυμελούς οικογένειας των χειλανθών, θεωρώ πιο πρακτικό να τα περιγράψω μαζί, σαν να ήταν το ίδιο φυτό, με τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού που οι Άγγλοι ονομάζουν «μέντα, η πιπεράτη».
Δύο αρωματικά φυτά που ήρθαν στην Ευρώπη από την Ανατολή. Ανήκουν στην ίδια οικογένεια και έχουν τις ίδιες, πάνω-κάτω, ιδιότητες. Για αιώνες οι Άραβες πίνουν το τσάι δυόσμου ή μέντας, ως διεγερτικό της σεξουαλικής τους ικανότητας.
Ο δυόσμος ήταν ένα σπουδαίο αρωματικό φυτό για τους αρχαίους Αιγυπτίους, Έλληνες και Ρωμαίους. Ο Διοσκούρίδης, ο Πλίνιος και ο Ιπποκράτης το ανέφεραν συχνά ως φυτό με μεγάλη φαρμακευτική αξία και ωραιότατο άρωμα. Οι αρχαίοι Έλληνες έτριβαν τα τραπέζια τους με δυόσμο, πριν καθίσουν να φάνε. Επίσης τον μούσκευαν στο νερό του μπάνιου τους.
Από τον έκτο αιώνα στη Γαλλία και στην Αγγλία καθάριζαν τα δόντια τους με κρέμες αρωματισμένες με δυόσμο. Το 1696 οι βρετανοί βοτανολόγοι συνιστούσαν δυόσμο για την διάρροια.
Το έγχυμα του δυόσμου μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν λοσιόν σε ένα προβληματικό δέρμα.
Ο δυόσμος χρησιμοποιείται πολύ στα φαγητά όλων των μεσογειακών χωρών, αρωματίζει σάλτσες, κεφτέδες, ξίδια, κρασιά.
Η μενθόλη ή μεντοκαμφορά που περιέχουν ο δυόσμος και η μέντα χρησιμεύει για βελτιωτικό της μυρωδιάς και της γεύσης πολλών φαρμάκων. Με το αιθέριο λάδι τους αρωματίζονται μερικές παστί λιες μέντας που πουλιούνται στα φαρμακεία για τον λαιμό, ενώ οι διάφορες κοινές καραμέλες, τσίχλες κλπ. ζαχαρωτά που πουλιούνται σαν «μέντες», περιέχουν συνήθως λίγο συνθετικό άρωμα. Πολλοί πιστεύουν ότι ένα ποτηράκι λικέρ μέντας τονώνει το νευρικό σύστημα, πράγμα που δεν έχει αποδειχθεί επιστημονικά. Αλλά και να είχε αποδειχθεί δεν θα είχαν καμιά σχέση με τα διάφορα χρώμα τισμένα και αρωματισμένα συνθετικά λικεράκια που κυκλοφορούν με την ονομασία «μέντα», ή παρόμοια.
Χρήσιμα μέρη: Τα φύλλα και οι ανθισμένες κορυφές.
Πού τα βρίσκουμε: Όλα τα φυτά της οικογένειας αυτής είναι πολυετή και απλώνονται πολύ γρήγορα. Ευδοκιμούν όταν ποτίζονται πολύ. Ανθίζουν το καλοκαίρι, αλλά τα κόβουμε το φθινόπωρο. Ξερά φύλλα τους πωλούνται παντού.
Δραστικές ουσίες: Το Μινθέλαιο που περιέχει Μενθόλη, Μεντόνη, Ιασμόνη, Τανίνη. Αλκοόλες. Αλδεΰδες και πικρές ουσίες. (Φυσικά κάθε τύπος και είδος δυόσμου ή μέντας περιέχει διαφορετικές ποσότητες κάθε ουσίας. Λχ. η νερομέντα δεν περιέχει καθόλου μενθόλη, ενώ η ιαπωνική μέντα περιέχει 92% μενθόλη!).
Πώς χρησιμοποιούνται:
Εκτός από τις χρήσεις που περιέγραψα πιο πάνω, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον δυόσμο και τη μέντα: Σαν έγχυμα: Μουλιάστε ένα κουταλάκι φύλλα σε ένα φλιτζάνι νερό, σε θερμοκρασία δωματίου, για μισή-μία ώρα.
Ύστερα πίνετε από αυτό κάθε τόσο μία κουταλιά.
Σαν αφέψημα: Βράστε 10 γραμμάρια φύλλα σε ένα λίτρο νερό. Πίνετε 3 φλιτζάνια την ημέρα.
Σαν αιθέριο λάδι, με γερή αραίωση, για γαργάρες.
Όσοι υποφέρουν από την χολή τους μπορούν μετά από κάθε γεύμα να τρώνε 2-3 ωμά φύλλα δυόσμου ή να πίνουν από ένα φλιτζανάκι (μικρό), με έγχυμα δυόσμου.
Ο δυόσμος κοπανισμένος με αλάτι τοποθετείται πάνω στο δάγκωμα σκύλου ή σε τσιμπήματα μελισσών ή σφήκας.
Στην Κρήτη δένουν επιθέματα στο κούτελο με δυόσμο κοπανισμένο μαζί με φλούδα πράσινου λεμονιού για τον πονοκέφαλο.
Άλλες εφαρμογές: Παλιά έτριβαν με φύλλα δυόσμου τα δόντια για να ασπρίσουν. Και κάτι ακόμη: Επειδή τα ποντίκια δεν αγγίζουν ποτέ τρόφιμα που μυρίζουν δυόσμο, σκορπίστε φρέσκα ή ξερά φύλλα στο εξοχικό σας ή στο σπίτι σας αν ζείτε στην εξοχή.
