Κριθάρι για τόνωση της καρδιάς

Κριθάρι

Δραστικές ουσίες. Το κριθάρι περιέχει άφθονο άμυλο, πρωτεΐνη, γλουτένη, κυπαρίνη, ανόργανα άλατα και ένζυμα. Το φύτρο του είναι πλούσιο σε βιταμίνες, κυρίως Β. και Ε. Οι φυτρωμένοι κόκκοι περιέχουν στα ριζίδια την πολύτιμη ορδενίνη.

Κριθάρι Ιδιότητες – Ενδείξεις:

Η αρδενίνη που υπάρχει στο μόλις φυτρωμένο κριθάρι είναι ένα εξαιρετικά χρήσιμο αλκαλοειδές με δράση ανάλογη με της αδρεναλίνης. Η σπουδαιότερη ιδιότητα της είναι η τόνωση της κυκλοφορίας του αίματος, επειδή προκαλεί ελαφρά σύσπαση των αγγείων (Schauenbergy Paris). Η ορδενίνη του κριθαριού είναι αποτελεσματική και στην αντιμετώπι ση του βρογχικού άσθματος.

Η βύνη που βγαίνει από το κριθάρι έχει τονωτικές ιδιότητες. Οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί χρησιμοποιούσαν τις βλεννώ δεις ουσίες του κριθαριού για να θεραπεύσουν τους ερεθισμούς του πεπτικού.

Το αφέψημα κριθαριού θεωρείται άριστο διουρητικό, αλλά και ανακουφίζει από την καταρροή του αναπνευστικού συστήματος.

Το κριθαρόνερο χρησιμοποιείται για να αραιώνεται το αγελαδινό γάλα που δίνεται στα μικρά παιδιά, για να μην πήζει στο στομάχι τους.

Επίσης σε διάρροια και σε άφθες του στόματος.

Ακόμη, το κριθαρόνερο κάνει καλό στο συνάχι, στα βρογ χικά, στην υδρωπικία, στη φαρυγγίτιδα, στην ιλαρά και
ρίχνει τον πυρετό. Η βύνη βοηθάει τη χώνευση των αμυλούχων τροφών.

Πώς χρησιμοποιείται:

Για να φυτρώσει κριθάρι και να το φάμε μόλις φυτρωμένο, μουσκεύουμε μια χούφτα σπόρους σε μια κούπα νερό για 12 ώρες και μετά τους βάζουμε σε ένα σουρωτήρι και τους καταβρέχουμε 2-3 φορές την ημέρα. Σε τρεις-
τέσσερις μέρες πετάνε ρίζες και τότε είναι η κατάλληλη στιγμή για να τους φάμε. Φυσικά, πρέπει να τους καθαρίζουμε από το άγανο, δηλαδή τις σκληρές φλούδες των κόκκων).

Το κριθαρόνερο γίνεται αν βράσουμε μια χούφτα κριθάρι σε ένα λίτρο νερό, μέχρι να σκάσουν οι σπόροι ή αλλιώς βράζουμε ένα μέρος κριθαριού σε 10 μέρη νερό για 20 λεπτά.

Πίνεται χλιαρό, τρεις φορές τη μέρα από ένα φλιτζάνι.

Ξινίζει όμως εύκολα και δεν πρέπει να φυλάγεται δεύτερη μέρα.

Άλλες Εφαρμογές:

Παλιά με ένα κόκκο Κριθαριού γιάτρευαν το κριθαράκι των ματιών. (Έσκιζαν το σπυρί κι έβγαινε το πύο).

Στην αρχαία Ελλάδα εκτός από πλιγούρι, κουρκούτι και ψωμί έφτιαχναν από κριθάρι και ένα δροσιστικό ποτό, το Μέθυ ή βρήτο ή… ζύθο, που έπιναν πολύ και μεθούσαν, (Μόνο που σήμερα το κριθάρι παίζει πια πολύ μικρότερο ρόλο στην παραγωγή της μπίρας, τουλάχιστον για τις ποιότητες που παράγονται στην Ελλάδα).

Από κριθάρι που καβουρντίζεται γίνεται κι ένα ελαφρό υποκατάστατο του καφέ, χωρίς καφεΐνη.