Γκι, για την καρδιά και την υπέρταση

ΓΚΙ Κατεβάζει την αρτηριακή πίεση. Το γκι είναι αποτελεσματικό υποτασικό. Σε μικρές δόσεις προκαλεί ελάπωση της αρτηριακής πίεσης και των συμπτωμάτων αρτηριοσκλήρωσης (ημικρανίες, ιλίγγους, δύσπνοια, μούδιασμα, θόλωμα των ματιών, βόμβους στα αυτιά).

Άλλα ονόματα: Μελιός. Ιξός. Γκύ. Επιστημονική ονομασία: Viscum album

Ιστορίες για το γκι, ένα παράξενο θάμνο που φυτρώνει παρασιτικά πάνω σε κλαριά πολλών δέντρων (σε μηλιές, βελανιδιές, λεύκες, φλαμου ριές, έλατα, καστανιές) και θεωρείται από τα αρχαία χρόνια ιερό φυτό από τους Γερμανούς και τους Γάλλους.

Το συνιστούσαν οι Ιπποκράτης, Διοσκουρίδης, Γαληνός, Παράκελσος, Πλίνιος και άλλοι για να ελαττώνει τον αριθμό κρίσεων της επιληψίας. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε για την ίδια αρρώστια, σε αφεψήματα με συνδυασμό ίσων ποσοτήτων γκι και ρίζας βαλεριάνας.

Όσοι έχουν διαβάσει κόμικ με τις περιπέτειες του Αστερίξ θα έχουν προσέξει ότι οι Δρυίδες (σοφοί γιατροί-μάγοι) των αρχαίων Γαλατών μάζευαν κάθε χρόνο με ειδική ιεροτελεστία το μαγικό τους βότανο. Ε. λοιπόν, το βότανο αυτό ήταν το γκι, που ανατάραζαν με αυτό το νερό μιας ιερής δεξαμενής. Ύστερα το νερό μοιραζόταν στους πιστούς χωρικούς για τη θεραπεία κάθε αρρώστιας.

Όσοι μεγάλωσαν σε χωριά θα θυμούνται ότι από τους καρπούς του γκι έπαιρναν την κολλώδη ουσία που έβαζαν στις ξόβεργες, για να πιάνουν πουλιά, αλλά βέβαια, μπήκε στα 100 πιο χρήσιμα βότανα και φυτά επειδή έχει μερικές καλές θεραπευτικές ιδιότητες.

Χρήσιμα μέρη: Η φλούδα και τα φύλλα (Πετάξτε τους άσπρους καρπούς του, γιατί είναι επικίνδυνοι).

που το βρίσκουμε: Όσοι κατοικούν κοντά σε περιοχές όπου υπάρχει για καλό είναι να μαζέψουν μερικά κλαριά στο τέλος του φθινόπωρου. (Καλύτερο θεωρείται το γκι που φυτρώνει πάνω στα κλαδιά της βελανιδιάς). Όσοι δεν πάνε μακρινές εκδρομές, μπορούν να το αγοράσουν τις παραμονές των Χριστουγέννων, (μια και τότε που λιούνται κλαριά μυρτιάς, γκι ) Κόβουμε τα φύλλα και τη φλούδα, τα πλένουμε, τα καθαρίζουμε, τα αφήνουμε να ξεραθούν στη σκιά και τα κλείνουμε σε γυάλινο ή πήλινο βάζο.

Δραστικές ουσίες: Περιέχει τριτερπένια; Βισκόλες Α και Β και ένα γλυκοζίδιο της σαπωνίνης και Βισκοτοξίνη. Τα κλαδιά του γκι είναι άοσμα και στυφά όσο είναι φρέσκα και πικρίζουν όταν ξεραθούν. Οι περισσότερες δραστικές ουσίες βρίσκονται στη φλούδα.

Ιδιότητες – Ενδείξεις:

Το εκχύλισμα του γκι θεωρείται από την Ανθρωποσοφική Ιατρική, του Ρούντολφ Στάινερ, ως ένα αποτελεσματικό του ανοσοποιητικού συστήματος, που παρεμποδίζει την ανάπτυξη καρκινικών όγκων. (Για το πώς θα βρείτε πολλές λεπτομέρειες στο επόμενο βιβλίο μου βοτανοθερα πευτικής). Και παλαιότερα, πάντως, ο Διοσκουρίδης και ο Γαληνός διέλυαν με γκι αποστήματα αλλά δεν υπάρχουν λεπτομέρειες για τον παλαιό τρόπο χρήσης.
Το γκι είναι αποτελεσματικό υποτασικό. Σε μικρές δόσεις προκαλεί ελάπωση της αρτηριακής πίεσης και των συμπτωμάτων αρτηριοσκλήρωσης (ημικρανίες, ιλίγγους, δύσπνοια, μούδιασμα, θόλωμα των ματιών, βόμβους στα αυτιά). Τονώνει τον καρδιακό μυ και σε άλλους εξα φανίζει τα συμπτώματα, σε άλλους φέρνει σημαντική
βελτίωση. Σε μεγάλη δόση όμως είναι τοξικός. Περιφερικό αγγειοδιασταλτικό, καρδιοτονωτικό και σπασμολυτικό χρήσιμο σε παροξυσμούς άσθματος,

Φημισμένο φάρμακο για τις νευρώσεις και την υστερία, το ίδιο αποτελεσματικό με τη βαλεριάνα και συνδυάζεται με αυτήν. Επίσης ωφέλιμο σε συμπτώματα της κλιμακτηρίου, όπως είναι οι εξάψεις, η δύσπνοια, η οξυθυμία, η μελαγχολία κ.α.

Διουρητικό, πολύτιμο σε νεφρίτιδες, καθώς και στην ουραιμία και στη λευκωματουρία που συνοδεύουν συνήθως την ψαμμίαση.

Πώς χρησιμοποιείται:

Γκι περιέχουν αρκετά γαληνικά φαρμακοσκευάσματα που μπορεί να σας συστήσει ένας γιατρός που ξέρει. Αλλά μπορείτε και μόνοι σας να δοκιμάσετε μερικές απλές συ- νταγές, όπως αυτές:

Παίρνετε 150 γραμ. φρέσκα φύλλα και βλαστάρια γκι, τα κοπανάτε ή τα κόβετε σε πολύ μικρά κομμάτια και τα μουλιάζετε σε δύο λίτρα νερό, για 12 ώρες. Από αυτό πίνετε ένα κουταλάκι την ημέρα.

Έγχυμα ή αφέψημα φύλλων και βλασταριών για κομπρέσες σε ρευματισμούς και νευρίτιδα γίνεται με μισή χούφτα φύλλα σε ένα λίτρο νερό.

Βάζουμε 30 γραμμάρια γκι σε ένα λίτρο άσπρο αρετσίνωτο κρασί και ύστερα από 10 μέρες μπορούμε να αρχίσουμε να πίνουμε ένα κρασοπότηρο την ημέρα (αν δεν μάς πειράζει το κρασί, βέβαια).

Βράζουμε 30 γραμμάρια κοπανισμένο φυτό σε ένα φλιτζάνι νερό και πίνουμε μια κουταλιά της σούπας, μερικές φορές τη μέρα. Για την επιληψία και τις νευρικές παθήσεις ξεραίνουμε γκί το κάνουμε σκόνη και παίρνουμε μία δόση 30 κόκκων κάθε 6 ώρες, με λίγο νερό.

Προφυλάξεις: Το γκι σε μεγάλες δόσεις είναι τοξικό.

Προσβάλει το νευρικό σύστημα και προκαλεί απώλεια των αισθήσεων. Γι’ αυτό επιτρέπεται να το χρησιμοποιούμε μόνον στις δόσεις που περιγράφονται.