Μανιτάρια μακροζωίας (+συνταγές από την Ικαρία)

Μανιτάρια μακροζωίας και νόστιμες συνταγές… από την Ικαρία

Κυνηγοί μανιταριών, λάτρεις του φαγητού και λάτρεις της φύσης, αυτό το βίντεο είναι ό, τι πάντα ονειρευόσασταν.
Νόστιμο, θανατηφόρο, μαγικό, μεθυστικό μυστηριώδες. Σε όλη την ιστορία τα μανιτάρια έχουν αποκτήσει πολλές διαφορετικές φήμες, θεωρούμενες τόσο για φαγητό όσο και για εχθρό. Γιατί τους ονόμασα άγρια ​​μανιτάρια μακροζωίας; Στην Ικαρία , οι άνθρωποι ζουν κατά μέσο όρο δέκα χρόνια περισσότερο από ό, τι στην υπόλοιπη Ευρώπη και την Αμερική. Περίπου ένας στους τρεις Ικάριους ζει μέχρι τα 90 χρόνια .

Υπάρχουν μυστικά για τη μακροζωία των νησιωτών που οι επιστήμονες προσπάθησαν να ανακαλύψουν τα τελευταία χρόνια. Ένας παράγοντας που όλοι οι ερευνητές φαίνεται να συμφωνούν είναι η διατροφή τους, που χαρακτηρίζεται από απλότητα και φυσικά συστατικά, ακολουθώντας αυτό που είναι γενικά γνωστό ως Μεσογειακή Διατροφή.

Συνταγή για τη μανιταρόσουπα

ΥΛΙΚΑ
– 1 κιλό φρέσκα μανιτάρια κομμένα σε φέτες ή άγρια αν βρείτε
– 5 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
– 2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
– 4 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
– Μια χούφτα μαϊντανό
– 1/2 φλιτζάνι κρασί (οποιοδήποτε ξηρό κόκκινο ή λευκό κρασί)
– 1-2 κουταλιές της σούπας αλάτι στη γεύση σας
–  κούπα κρέμα μαγειρέματος
– Ψιλοκομμένο μαϊντανό για να σερβίρετε

Ζεσταίνετε το λάδι σε μια μεγάλη κατσαρόλα σε μέτρια προς υψηλή θερμότητα.
Σοτάρετε το κρεμμύδι για 2 έως 3 λεπτά μέχρι να μαλακώσει.
Μαγειρέψτε το σκόρδο για περίπου 1 λεπτό. Προσθέστε τα μανιτάρια και μαγειρέψτε για 5 λεπτά. Προσθέστε μια χούφτα μαϊντανό .
Ρίξτε το κρασί και αφήστε να μαγειρευτεί για 3 λεπτά.
Μειώστε τη θερμότητα σε χαμηλή και προσθέστε αλάτι .
Καλύψτε με νερό και αφήστε να σιγοβράσει για 15-20 λεπτά, ενώ περιστασιακά ανακατεύετε. Μειώστε τη θερμότητα στο χαμηλό, προσθέστε την κρέμα μαγειρικής .
Αφήστε να σιγοβράσει για 2 λεπτά . Ρυθμίστε το αλάτι και το πιπέρι στη γεύση σας.
Ανακατέψτε φρέσκο μαϊντανό και σερβίρετε ζεστό.

Μανιτάρια τουρσί

– 1 κιλό μανιτάρια
– 170 γρ ξίδι
– 170 γρ λάδι
– Αλάτι ( Ανάλογα το μέγεθος του βάζου θα χρειαστεί και την ανάλογη ποσότητα λαδιού )

Ψήνουμε τα μανιτάρια στο φούρνο αέρα στους 180 βαθμούς για 40 λεπτά .
Τα βάζουμε σε μπολ και προσθέτουμε ξίδι και αλάτι .
Αφήνουμε μια ώρα να μαριναριστούν .
Σε ένα βάζο προσθέτουμε τα μανιτάρια αφού τα στραγγίσουμε από το ξίδι .
Καλύπτουμε με λάδι μέχρι πάνω το βάζο και είναι έτοιμο.

Πηγή :  Do Stathi

Πρέπει να γνωρίζουμε και να προσέχουμε..

Οι Έλληνες δεν φημίζονται ως μανιταροσυλλέκτες. Στην Ελλάδα είναι γνωστά περίπου 2.200 είδη άγριων μανιταριών (περίπου 150 εδώδιμα), από τα οποία τα περισσότερα δεν είναι ούτε δηλητηριώδη ούτε φαγώσιμα. Η αγορά τροφοδοτείται κυρίως από τα καλλιεργημένα λευκά (agaricus bisporus) (δίσπορος), πλευρώτους (pleurotus ostreatus), portobello, crimini, τα κονσερβοποιημένα και σπανιότερα άγρια μανιτάρια σε αποξηραμένη συνήθως μορφή.

Συχνά συλλέγονται ο βωλίτης ο εδώδιμος (boletus Edulis) (βασιλομανίταρο) και το porcini (καλογεράκι). Ο άνθρωπος πρέπει να μαζεύει για τροφή μόνο τα είδη των μανιταριών των οποίων τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίζει με απόλυτη βεβαιότητα. Συνήθως, στην περιοχή Βιτσίου της Καστοριάς θεωρείται ότι τα μανιτάρια με δακτύλιο είναι επικίνδυνα, ενώ στην ορεινή Αρκαδία λέγεται το αντίθετο.
Αυτό οφείλεται στα είδη που ενδημούν και έχουν δοκιμασθεί σε κάθε περιοχή. Το amanita rubescent (κοκκινίζον) που έχει το δακτύλιο ως κυρίαρχο γνώρισμά του θεωρείται ασφαλές προς κατανάλωση μανιτάρι ωστόσο, αν δεν μαγειρευτεί καλά, μπορεί να προκαλέσει αναιμία, καθώς ωμό περιέχει μια αιμολυτική τοξίνη. Ο βωλίτης σατανάς είναι δηλητηριώδης, κυρίως αν καταναλωθεί ωμός, αλλά και μαγειρεμένος .

Γενικότερα, τα μανιτάρια χωρίζονται σε αυτά που προκαλούν ελαφρές γαστρεντερικές διαταραχές, που μπορεί να οφείλεται ακόμα και στο υψηλό ποσοστό μυκοχιτίνης που περιέχουν και είναι δύσπεπτη σε μεγάλες ποσότητες κατανάλωσης, όπου η θεραπεία έρχεται μόνη της, σε αυτά που προκαλούν μέτριας επικινδυνότητας δηλητηριάσεις, από τις οποίες χωρίς υποστήριξη μπορεί να επέλθει και ο θάνατος.

Τα περισσότερα μανιτάρια (με εξαίρεση το πορτσίνι) στο αρχικό τους στάδιο ανάπτυξής τους, δεν ξεχωρίζουν εύκολα από τα εδώδιμα, όπως ο αμανίτης ο καισάριος από τον αμανίτη μουσκάρια. (wikipedia)